Şiir Yazmak

Şiir yazmak bence bir gönül işidir. İçinden geleni ifade edebilmek ise başka. İçinden gelmeyeni ifade etmeye çalışmak daha bir başka. Bence o şiir olmaz.

Şiirde ahenk çok önemli. Adeta sizin kalp vuruşlarınız gibi. İfade yönüyle en başarılı şiir de sanırım şairin kalp ritmini hissettiren, iniş ve çıkışlarıyla, titreme ve sarsılmalarıyla, hızlanma ve duraksamalarıyla okuyanı da o kalp ritmine getiren şiirdir.

Şiirin ifade ve iletişim gücü vardır. Sevgiliye aşk ve hicran anlatır. Yaradana hayranlık ve perişanlık anlatır. Valiye isyanı haykırır. Bir de benim sevdiğim başka tarafı, bir atmosfer oluşturur. Oluşan atmosferde bize kendimizi bazen büyülü bir dünyadaymış gibi hissettirir. Beni şiirin en çok bu büyülü dünyası çeker.

TROGİR

Öyle kıyısındayım ki denizin
Gece, yıldızlar, dalgalar, içimde benim.
Günlük hayata o kadar uzağım ki
Yaşıyorum rüzgara sevdalı kalbim.
İki deniz feneri göz kırpıyor sırayla bana.
Işıkları dansediyor yıldızlarla.
Denizde aksini dalgalar okşuyor.
Bu gece, bu güzel gece,
Kelimelerin ötesinde, hayallerin de.
Delicesine vurgun olmaya hazır
Kalbim sorgusuzca uçmaya hazır bir kuş.
İlk ve son kez bir şehir bu şehir.
Adriyatikle alabildiğine sarmaş dolaş.
Selam ve veda yakınken birbirine
“Dostum” diyorum içtenlikle…
Çam kokusu, denizin büyüsü ve gecenin gizi,
Küçük bir adada Trogir işte.
(English Version)
I am so near the sea.
The night, the stars, the waves are in me.
I am so far from the casual life.
I live; my heart is in love with the wind.
The two sea towers are blinking me in turn.
Their lights are dancing with the stars.
The waves are stroking their reflection on the sea
And stroking my feet.
This night, this beautiful night is
Beyond of words and dreams.
My heart is completely ready to love
Like a bird ready to fly away without questions
This is a first-time and a last-time city
In a close embrace with the Adriatic Sea
Our greeting and farewell are near but
I say “my friend” sincerely
With pine smell, sea magic and night secret,
A small island is Trogir city.